کنه های تارعنکبوتی یا تارتن یکی از شایع ترین و خطرناک ترین آفت عمومی در مزارع، باغات و به خصوص گلخانه ها می باشد. مهم ترین این کنه ها کنه دو نقطه ای (Tetranicus urticae) و گونه مشابه آن کنه ترکستانی (T.Turkestanichus) هستند.
کنه دو نقطه ای
شکل زندگی و خسارت هر دو گونه مذکور شبیه هم است. خسارت کنه به صورت تغذیه از برگ بوده و با کاهش مقدار فتوسنتز، کاهش مقدار ازت برگ و افزایش تبخیر در برگ های خسارت دیده همراه است که در نهایت منجر به کاهش رشد گیاه و از بین رفتن محصول می شود.
این کنه ها معمولا در زیر برگ ها به سر برده و از سلول های سطح زیرین برگ تغذیه می کنند. در ابتدا محل خسارت روی برگ به شکل نقاط قهوه ای تا سیاه رنگ شده و در صورت شدت، برگ نقره ای رنگ، گرد آلود و تارعنکبوتی شده و در صورت ادامه خشک می گردد.
دوره رشد و نمو کنه ها بستگی کامل به دما و رطوبت دارد، در بهار که هوا خنک است فعالیت کنه کم است اما خسارت و جمعیت آن در تابستان به بالاترین حد ممکن می رسد. در واقع هوای گرم و خشک برای تولید مثل و افزایش جمعیت کنه ها بسیار مؤثر است. کنه ها در هر فصل چندیدن نسل ایجاد می کند. کنه ها زمستان را به شکل ماده بالغ در شکاف درختان، زیر کلوخه ها و زیر کاه و کلش و برگ های خزان دیده می گذرانند. با مناسب شدن هوا، کنه ها روی گیاهان منتقل می شوند تخم های بعد از 5تا 12 روز باز می شوند و لارو های کنه خارج می گردند.
کنترل
- رعایت بهداشت گلخانه مانند تمیز کردن و حذف سریع بقایای گیاهی محصول قبل از کاشت محصول جدید.
- شسنشو و ضدعفونی گلخانه و حذف آلودگی های آن در فاصله بین دو کشت که گلخانه بدون گیاه است.
- خودداری از بروز هرگونه استرس برای گیاه که منجر به ایجاد حساسیت به کنه می شود.
- خودداری از مصرف کود های ازته.
- بازبینی گیاهان دو بار در هفته برای تشخیص سریع الودگی و مبارزه فوری با آن از اهمیت زیادی برخوردار است.
- حذف گیاهان با آلودگی شدید.
- آبیاری مناسب جهت کنترل این آفت بسیار موثر است. بیشترین خسارت این آفت روی گیاهانی است که تحت تنش آبی قرارگرفته اند.
- یکی از مسائل مهم عدم استفاده از کاربرد گوگرد جهت کنترل بیماری های سفیدگ پودری است زیرا دشمنان طبیعی کنه ها به آن حساس بوده و به راحتی ازبین می روند.
