علائم
پژمردگی برگهای مسن تر از حاشیه برگچه شروع و به یک الگوی V شکل زرد و سپس قهوه ای تبدیل می شود. برگ های مسن در نهایت زرد شده و خشک می شوند. گیاهان بیمار کوتاه‌قد هستند، به کود یا آب پاسخ نمی‌دهند و در روزهای آفتابی پژمرده شدن روزانه نشان می‌دهند. هنگامی که پایه ساقه اصلی بریده می شود، تغییر رنگ مایل به قهوه ای روشن در سیستم عروقی و در سراسر مغز در قسمت تاج دیده می شود. این تغییر رنگ معمولاً تا سطح گیاه گسترش نمی یابد با این حال تحت فشار شدید بیماری، می توان آن را در نزدیکی نوک ساقه یافت کرد.
تصویر با ضایعات v شکل(جرالد هلمز،دانشگاه ایالتی پلی تکنیک کالیفرنیا)
برش های ساقه که بافت عروقی بیمار (چپ) و سالم (راست) را نشان می دهد
رشد و توسعه
میزبانی این قارچ بسیار وسیع است و می تواند در خاک و بقایای گیاهی به صورت میکرو اسکلروتی زنده بماند. توسعه بیماری با دمای پایین تر (25-21 درجه سانتی گراد، 77-70 درجه سانتی گراد) مطلوب است قارچ می تواند از طریق زخم های ریشه های ناشی از کشت، ایجاد ریشه ثانویه و تغذیه نماتد وارد گیاه شود.
کنترل و پیشگیری از پژمردگی ورتیسیلیوم
استفاده از واریته های مقاوم به طور کلی بهترین راه برای کاهش تلفات ناشی از این بیماری است.
نشان داده شده است که بخور خاک و استریلیزاسیون خورشیدی باعث کاهش بروز بیماری می شود.
